Je kunt toch onmogelijk zijn voorbereid op grote incidenten waarvan je het bestaan nog niet eens weet? “Dat klopt”, beaamt Sacha. “Dat is ook de uitdaging in dit vak. Maar je kunt wel een inschatting maken van wat er zou kúnnen gebeuren. Daarom is er een risicoprofiel van de regio. Welke luchthavens zijn er? Welke bedrijven leveren potentieel gevaar op? Maar we kijken bijvoorbeeld ook – samen met andere regio’s en waterschappen – naar risico’s van hoog water.” Op basis van alles dat nu bekend is, zogenoemde maatgevende scenario’s, maken de specialisten Crisisbeheersing plannen die direct in werking treden bij incidenten met grote maatschappelijke impact. “Dus mocht er zoiets gebeuren, dan checken we direct of er iets voor op papier staat. De kolommen gaan er dan vervolgens vanuit hun eigen discipline mee aan de slag.”

“Ik werk hier nu 2,5 jaar en dat bevalt erg goed. Als team crisisbeheersing zijn we echt aan het groeien. Deze regio biedt ook voldoende uitdaging. Ik begin me steeds meer te beseffen welke risicoprofielen deze regio kent door de ligging, de aanwezige bedrijven maar ook bijvoorbeeld de aanwezigheid van twee vliegvelden. Daar ligt voor ons nog voldoende werk.”

“Werken voor de VRBZO is heel fijn. Je wordt hier direct omarmd. Ik merk dat het een hele sociale omgeving is. We werken heel veel en hard als het nodig is, maar er is ook tijd voor ontspanning als het kan. De regio biedt veel doorstroomkansen; je ziet ook dat er mensen overstappen vanuit specialistische rollen naar multidisciplinaire functies. Het zorgt dat de juiste mensen op de plekken zitten. En wat heel fijn is: we waarderen elkaars kennis. Er is wat betreft geen concurrentie.”